Πρόσφατα δεδομένα αναδεικνύουν τη σημασία της σωματικής άσκησης στην αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης των ατόμων που έχουν επιβιώσει από καρκίνο παχέος εντέρου. Συγκεκριμένα, η τακτική σωματική άσκηση έχει θετική επίδραση στη μακροπρόθεσμη επιβίωση, μειώνοντας τις πιθανότητες πρόωρης θνησιμότητας και βελτιώνοντας τα ποσοστά επιβίωσης, φτάνοντας ή και ξεπερνώντας τα αντίστοιχα ποσοστά του γενικού πληθυσμού.
Κίνδυνος Πρόωρης Θνησιμότητας και Σωματική Άσκηση
Οι επιζώντες του καρκίνου του παχέος εντέρου έχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σχέση με άτομα της ίδιας ηλικίας και φύλου που δεν έχουν νοσήσει. Στο πλαίσιο αυτό, ερευνητές επιχείρησαν να εξετάσουν αν η σωματική άσκηση θα μπορούσε να μειώσει αυτόν τον κίνδυνο, προσφέροντας νέα δεδομένα για τη θεραπευτική προσέγγιση των επιζώντων. (Διαβάστε καρκίνος παχέος εντέρου συμπτώματα)
Ανάλυση Δεδομένων από Κλινικές Δοκιμές
Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα από δύο κλινικές δοκιμές που περιλάμβαναν 2.875 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου σταδίου 3. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας τους μετά από τη χειρουργική επέμβαση και τη χημειοθεραπεία. Η σωματική άσκηση μετρήθηκε σε ώρες εβδομαδιαίας δραστηριότητας με βάση το μεταβολικό ισοδύναμο (MET), με τις διεθνείς συστάσεις να προτείνουν τουλάχιστον 8 MET-ώρες την εβδομάδα, δηλαδή περίπου 150 λεπτά μέτριας έντασης άσκησης.
Αποτελέσματα της Έρευνας
Τα αποτελέσματα της πρώτης κλινικής δοκιμής έδειξαν ότι οι ασθενείς που ασκούνταν λιγότερο από 3 MET-ώρες την εβδομάδα είχαν 17,1% χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Αντίθετα, εκείνοι που ασκούνταν τουλάχιστον 18 MET-ώρες εβδομαδιαίως είχαν ποσοστό επιβίωσης μόλις 3,5% χαμηλότερο. Στη δεύτερη κλινική δοκιμή, οι ασθενείς με λιγότερο από 3 MET-ώρες άσκησης εβδομαδιαίως παρουσίασαν ποσοστό επιβίωσης 10,8% χαμηλότερο από τον γενικό πληθυσμό, ενώ εκείνοι που ασκούνταν 18 ή περισσότερες ώρες MET την εβδομάδα είχαν τη διαφορά να μειώνεται στο 4,4%.
Συνδυασμένη Ανάλυση των Δεδομένων
Με βάση συνδυαστική ανάλυση των δύο μελετών, εξετάστηκαν 1.908 ασθενείς που παρέμειναν χωρίς υποτροπή της νόσου για τρία χρόνια. Οι ασθενείς με χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας παρουσίασαν ποσοστό επιβίωσης 3,1% χαμηλότερο από τον γενικό πληθυσμό. Αντίθετα, εκείνοι που ασκούνταν συστηματικά (τουλάχιστον 18 MET-ώρες την εβδομάδα) παρουσίασαν ποσοστό επιβίωσης 2,9% υψηλότερο από εκείνον του γενικού πληθυσμού.
Η Άσκηση ως Ισχυρός Σύμμαχος για Μακροζωία
Τα αποτελέσματα της μελέτης υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία της σωματικής άσκησης για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης υγείας των επιζώντων από καρκίνο του παχέος εντέρου. Η μελέτη αποδεικνύει ότι οι επιλογές τρόπου ζωής, και ειδικά η σωματική δραστηριότητα, έχουν καθοριστική επίδραση στην πρόγνωση των ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου. Η άσκηση μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της επιβίωσης, φτάνοντας ή ξεπερνώντας τα ποσοστά του γενικού πληθυσμού.
Επιπτώσεις και Συμπεράσματα
Η σωματική άσκηση αποδεικνύεται όχι μόνο ευεργετική για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των επιζώντων, αλλά και για την προοπτική μακροχρόνιας επιβίωσης, ενισχύοντας τα ποσοστά επιβίωσης τους σε επίπεδα του γενικού πληθυσμού. Η ενσωμάτωσή της στην καθημερινότητα των ατόμων που έχουν επιβιώσει από τον καρκίνο του παχέος εντέρου μπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία των θεραπειών και στην ποιότητα της ζωής τους μακροπρόθεσμα.
Εάν έχετε διαγνωστεί με καρκίνο του παχέος εντέρου ή έχετε οποιαδήποτε ανησυχία για την υγεία σας, κλείστε ραντεβού με τον γενικό χειρουργό μας για να συζητήσετε τις καλύτερες επιλογές θεραπείας και πρόληψης, καθώς και να λάβετε εξατομικευμένες συμβουλές για τη διαχείριση της κατάστασής σας.
